De vlucht en eerste dagen in Nieuw Zeeland

We zijn nu bijna 2 weken in Nieuw Zeeland! Ons eerste blog stond helemaal klaar, maar we waren op plekken waar het internet minimaal was, en het WiFi ook niet zo goed was, maar he het is vakantie! Maar hier is ons eerste NZ blog dan eindelijk! Veel lees en kijk plezier 🙂

Eerlijk gezegd waren de eerste dagen, inspannende dagen voor ons 4en. Niet heel gek natuurlijk, na een vlucht van zo’n 28 uur en vervolgens een tijdsverschil van 12 uur. We hadden dan ook echt wel even nodig om bij te komen, en ons ritme hier te vinden, dat was niet altijd even gezellig, maar he dat hoort erbij en we zijn hier om samen te zijn.

De vlucht & aankomst in Christchurch

Met Emirates zijn we in een Airbus A380 via Dubai en een stopover in Sydney naar Christchurch gevlogen. Het vliegtuig is echt heel fijn, van het stijgen en landen voel je nauwelijks iets. Wij hebben voor alle vluchten 4 stoelen naast elkaar geboekt, zodat de jongens wat ruimte hebben tijdens de vlucht. Ze vonden hun eigen tv en bijbehorende knopjes erg interessant. De stewardessen waren meteen gecharmeerd van de jongens, en gaven hun allebei een tas met speelgoed. De vluchten zijn verder goed verlopen, op een keer overgeven van Jason en een Owen die het er niet mee eens was om te gaan slapen na (en vervolgens uren heerlijk heeft liggen slapen).

Eenmaal in Christchurch aangekomen, was het erg warm, zo’n 30 graden, Owen wilde het graag weer koud hebben, even wennen dat warme weer 😉 Vooraf hadden we al een overnachting geboekt bij North South Holiday Park, die ons bij de luchthaven hebben opgehaald. Na een korte duik in het zwembad (die was echt ontzettend koud!) hebben we pizza besteld, de jongens zijn tijdens het wachten in slaap gevallen, en wij konden er nog net wat van eten, voordat ook wij uitgeteld in slaap vielen. ’s Nachts werd Owen met honger wakker, en heeft hij nog heerlijk genoten van zijn koude pizza, daarnaar zijn we weer lekker verder gaan slapen.

Camper pick-up

Na een heerlijk ontbijt, bij een restaurant verderop, waar de jongens nog heerlijk hebben kunnen spelen, zijn we de camper gaan ophalen. Owen maakte al snel nieuwe vrienden, dat ze elkaar niet verstonden maakte niks uit. Na de laatste dingen geregeld te hebben (ze nemen er netjes de tijd voor), bleek helaas dat onze camper pas 2 uur later gereed zou zijn, iets met kapotte verlichting….Dit was wel even balen, we waren er al een uur en wilden graag op pad gaan. Gelukkig dachten ze met ons mee, en boden ze aan ons naar het winkelcentrum verderop te brengen. Daar mochten we op hun kosten lunchen en konden we alvast boodschappen doen. Dit was erg fijn, zo konden we verder, want ook voor de jongens was het tijd om verder te gaan.

Aan het einde van de dag hadden we dan eindelijk de camper (wel een andere dan we geboekt hebben, een upgrade: ipv van 4 persoons een 6 persoons en een nieuwer model, ons hoor je niet klagen) inmiddels waren we allemaal moe aan het worden en hebben we besloten terug te gaan naar het North South Holiday Park, om daar de nacht (maar nu met camper :-D) door te brengen.

We gaan op weg!

Het wakker worden de volgende ochtend was echt genieten, we werden allemaal rond het zelfde tijdstip wakker, en hoorden elkaar rustig wakker worden, zo’n mooi moment!

Het is voor iedereen even wennen om met de camper op pad te gaan, het is toch een groot ding welke een boel geluid maakt tijdens het rijden, met alle spullen in de kastjes. Maar het gaat hartstikke goed, gewoon rustig aan en de tijd nemen. We gaan op weg naar Christchurch, om met de gondola omhoog te gaan. Owen kan niet wachten om erin te gaan, Jason ook niet en in zijn enthousiasme kukelt hij uit de camper, net een seconde te laat om hem op te vangen. Gelukkig valt het allemaal mee en is het vooral de schrik. (Sinds dien gaat Jason heel voorzichtig langs de deur en staat er altijd een kussen voor).

De gondola was leuk, en eenmaal boven leidde Owen ons de weg over de berg, eindelijk berg beklimmen! Het viel dan ook wel wat tegen voor hem dat er paden waren om over te lopen en er niet geklommen hoefde te worden. Wat hebben wij genoten van Owen, die zo enthousiast rondliep, Jason die heerlijk zat te genieten in de drager en dat omringd door een schitterend uitzicht.

 We rijden door over een bochtige weg op de berg, terwijl het begint te regenen. Ondanks dat ik alle vertrouwen heb in Marco, en hij rustig rijdt, vind ik dat toch altijd erg spannend en weer even wennen, vooral wanneer ik aan de kant van de afgrond zit… maar he ik wist waar ik aan begon. In de regen open ik het hek van de campsite bij Godley Head, waarnaar we een mooie plek uitzoeken voor de komende 2 nachten. De campsite is gelegen op het einde van de berg, het behoorde vroeger bij de verdedigingslinie en hier zie je nog restanten van. We hebben rondom uitzicht op de oceaan en het is heerlijk rustig.

Godley Head

Vandaag blijven we bij Godley Head, een dag om samen tot rust te komen en Jason een goed middagslaapje te kunnen laten doen. We proberen de douche in de camper uit, de jongens vinden het verschrikkelijk, niet gek want hij blijft koud….tja als je de heater voor het water aanzet, maar het gas niet open draait, kan je wachten totdat je een ons weegt, naar warm zal het water dan niet worden. Al doende leren we de camper kennen 🙂

Deze rustige dag doet ons allemaal goed, Jason haalt flink wat slaap in en ondertussen ontdekken wij om de beurt met Owen de omgeving en de hutten. Hij vindt mega grote dennenappels, stokken en stenen, een waar paradijs voor hem.

‘s Middags lopen we met elkaar de berg een stuk af en genieten van het mooie uitzicht op de oceaan. Jason zit heerlijk bij Marco in de drager om zich heen te kijken, Owen ziet buizen en paden (afwatering bij hevige regen) en wilt er alles over weten: waar is het voor en waarom mag je er niet lopen. De weg terug valt vooral Owen tegen, hij was er niet op voorbereid dat het omhoog zou zijn en dat het dan zwaarder zou zijn. Onderweg zien we dieren poep om te bekijken, wat zorgt voor de nodige afleiding, waardoor het Owen helemaal alleen lukt!

Christchurch

Vandaag zijn we Christchurch centrum ingegaan, in de hele stad zie je nog de gevolgen van de aardbeving in 2010 terug. We zijn er stil van, en staan een hele tijd bij de kathedraal te kijken, waar we Owen uitleggen wat er is gebeurd, waardoor er zoveel schade is. Hij bekijkt het rustig en uitgebreid, benoemd wat hij ziet en hoe de bouwvakkers het kunnen maken. Onderweg komen we hele nieuwe gebouwen tegen, gebouwen waaraan nog gewerkt wordt en gebouwen waar alles stil ligt. Door de hele stad zie je ook hele mooie muurschilderingen.

Voor de lunch gaan we in het park aan de rivier zitten, waar we fish ‘n chips en watermeloensap eten, terwijl we naar live muziek luisteren van Jas Josland (tip! check spotify). Owen staat te dansen op het podium, Jason loopt lekker rond en zoekt contact met andere mensen die in het park zitten. Ondertussen genieten wij heerlijk in de zon van de live muziek in deze indrukwekkende stad.

We lopen nog naar de memorial wall van de aardbeving, indrukwekkend om alle namen te zien staan van de mensen die zijn omgekomen. Voor alle slachtoffers ligt er een steen, bij sommigen ligt wat persoonlijks: een foto met tekst erbij, een versierd potje met erop: voor mama….Stil zijn we ervan.

We sluiten ons bezoek aan Christchurch af met een overheerlijk ijsje in Regent Street bij Rollickin Gelato, Owen krijgt het er koud van 🙂

Gracebrook

Vanavond overnachten we bij Debra en Mike, 2 locals die we via Okay2Stay (overnachten bij locals) hebben benadert. Owen en Jason mogen meteen samen met Debra Chuncky (een van de paarden) voeren. Dat vinden ze allebei erg leuk! De camper parkeren we vlak bij de paarden, kippen en biggen. De jongens kunnen lekker over het terrein rondlopen en de boel verkennen, Owen ontdekt al snel een paar tractoren en een quad, waar zowel hij als Jason even op zitten met een grote glimlach. Na het eten gaan ze heerlijk slapen, en wij staan buiten naar de prachtige sterrenhemel te kijken. Onvoorstelbaar hoe goed en hoeveel sterren je hier kunt zien, magisch! Echt als je in Nieuw Zeeland bent, denk eraan ‘s avonds naar boven te kijken.