Smiths Farm
Weet je dat het eigenlijk voor ons heel erg leuk is om nu de blogs te plaatsen over ons Nieuw-Zeeland avontuur? Zo kunnen we zelf ook nagenieten van onze eigen reis, verhalen erbij pakken en in het blog verwerken, foto’s erbij zoeken, heerlijk! Extra leuk dat we jullie zo kunnen laten zien hoe onze reis is geweest.
De vorige keer verbleven we in Marahau om vanuit daar het Abel Tasman NP te bezoeken, hier hadden we nog wel meer tijd willen doorbrengen, maar we merkten ook aan onszelf en de kinderen dat we er aantoe waren om weer verder te gaan.
In dit blog lees je alles over ons verblijf bij Smiths Farm, een tip van lieve vrienden waar we heel dankbaar voor zijn, wat een heerlijke plek was dat!
Op weg naar Smiths Farm
Vandaag worden we door een angstaanjagend brullende dino van Owen wakker gemaakt.
Na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar onze volgende plek. De komende dagen zullen we overnachten bij Smiths Farm Holiday Park, in Linkwater. De route van Marahau naar Linkwater is schitterend. We worden grotendeels omringd door dicht begroeide groene bergen en gaan delen langs de kust, het is enorm genieten! Owen wilde voordat we gingen rijden wel wat etherische olie tegen de spanning (ivm de hoogte), hij zat hierdoor een stuk rustiger bij de bochtige bergweg omhoog, die eerder juist voor spanning zorgde.
Tussendoor maken we een stop om boodschappen te doen. We rijden weer verder en stoppen onderweg nog voor een lookout point. Marco blijft bij Jason die lekker ligt te slapen, Owen en ik dachten samen wel even naar de lookout point te lopen. Bleek het halverwege over te gaan in een smal, steil pad, wat niet veilig te wandelen was op onze slippers. Helaas…
Smiths Farm doet gemoedelijk aan. We krijgen van Chris bij het inchecken heerlijke verse muffins voor onszelf en ook nog voer voor de dieren, er zijn namelijk varkens, schapen, kippen en een geit. Chris loopt met ons mee, wijst de voorzieningen aan en de plek waar we met de camper mogen verblijven.
Een heerlijk ruime grasplek, met een mooie grote boom die ons van schaduw voorziet en een picknicktafel. Barbara verteld ons nog wat we in de omgeving kunnen doen en heeft ballonnen voor de kinderen.
Vanavond maken we een avondwandeling – met hoofdlampjes uiteraard – door de weilanden en het bos. De koeien kijken even op, als we langslopen, om vervolgens weer verder te gaan. Hoe dichterbij we bij de waterval komen, des te meer glow worms zien we. Zowel Owen als Jason blijven wakker, en kijken vanuit hun drager bij Marco en mij, mee naar de glow worms, zo mooi! Het zijn er echt ontzettend veel, op veel verschillende plekken, zodra we ons lampje dan uitdoen zien we er steeds meer, het voelt magisch. Terug bij de weilanden kijken we omhoog en zien een schitterende sterrenhemel.
Naar het strand
Wij hoopten vandaag op uitslapen, na de avondwandeling van gisteravond. Daar dachten Owen en Jason helaas anders over. Voor hun doen deze reis zijn ze vroeg wakker, maar nog wel moe. We ontbijten lekker buiten aan de picknicktafel, heerlijk om de dag zo samen buiten te beginnen. Jason is na het ontbijt toe aan bed, en slaapt goed bij. Ondertussen gaan Marco en Owen samen de grote schapen eten geven.
De schapen blijken erg brutaal: ze proberen het zakje voer te pakken en duwen en schoppen Marco, alles voor eten 😉 ik speel nog samen met Owen op de trampoline, we gooien met de kleine bal tegen het net en doen er zakdoekje leggen mee. Het is wel erg warm, dus we doen het rustig aan.
Aan het einde van de middag gaan we met z’n allen naar het strand in de buurt. Het is een schelpenstrand, wat niet zo fijn voelt aan de voeten. Owen wilt het liefst gaan zwemmen, maar de golven zijn redelijk wild. Jason heeft even nodig om te wennen en gaat er vervolgens helemaal voor. Het is heerlijk zo samen aan het water schelpen en stenen zoeken. We sluiten af met een ijsje bij de groene caravan. Eenmaal terug bij Smiths Farm bestellen we een pizza, ze zijn overheerlijk!
Dagje Smiths Farm
We slapen allemaal heerlijk uit en besluiten nog een dag langer te blijven bij Smiths Farm. Het is zo’n fijne plek, omringd door de bergen, de gemoedelijke sfeer en even geen internet en mobiel bereik (wel beperkt WiFi).
Vanochtend hebben we lekker wat aangerommeld. Ik probeer wat te schrijven, maar Jason wilt er zowat bovenop zitten. Terwijl hij eigenlijk ook Marco wilt helpen met de afwas. Owen is ondertussen heerlijk aan het spelen met een meisje van zijn leeftijd, ze verstaan elkaar niet, maar dat bederft de pret niet. Ook speelt hij graag met Jake (22mnd), zijn ouders kunnen een beetje Nederlands, wat voor Owen erg fijn is. ’s Middags geeft hij ons duidelijk aan even alleen te willen spelen, zo begrijpelijk, even wat ruimte te willen voor jezelf.
Aan het einde van de middag maken we de wandeling naar de waterval (welke door de droogte heel subtiel is) nog een keer, nu in het licht en met Owen voorop. Hij leidt de weg en gaat geen obstakel uit de weg. Hij loopt, klimt, springt en geeft ons tips. Jason wilt blaadjes en water voelen, en niet te vergeten, stenen stapelen bij de waterval! Owen houdt zijn hoofd onder de waterval en maakt onderwaterfoto’s met zijn fototoestel. Nadat Owen ons de weg terug heeft gewezen, sluiten we de dag weer af met een overheerlijke pizza.